Calamity fund

Maring 2013, photo by Jeff Lobos.

Hindi maitatanggi ang kasiyahan ng ilang opisyal ng pamahlaang lokal sa pagsasailalim sa lalawigan ng Bulacan sa state of calamity matapos ang pagbahang hatid ng bagyong Maring at walang patid na pag-ulan na bunga ng pinaigting na hanging habagat.

Ito ay dahil sa milyon-milyong halaga  ng calamity fund ang kanilang maaaring galawin, lalo pa’t katatapos lamang ng halalang lokal noong Mayo at nalalapit naman ang halalang pambarangay sa Oktubre.

Katulad ng kontrobersyal na pork barrel fund, marami ang naghihinala at nag-aakusa na ang calamity fund ay karaniwang nalulustay ng mga opisyal na naghahawak nito. Ito ay dahil na rin sa walang malinaw na pag-uulat hinggil sa paggamit ng calamity fund.

Ngunit sa nagdaang linggo,umusok ang usapan hinggil sa calamity fund salalawigan matapos lumabas ang ulat ng kapitolyo hinggil sa pondong ginugol sa ipinamahaging relief goods.

Batay sa ulat ng kapitolyo ang bawat bag ng relief goods na ipinamahagi nila sa Lungsod ng Malolos at Hagonoy ay nagkakahalaga ng P250.  Ito ay ayon sa tala ng bilang ng bag ng relief goods na ipinamahagi at tinatayang halaga nito.

Ngunit lalong naglagablab ang usapan ng mailathala sa social media ang mga larawan ng dalawang kilong bigas, dalawang noddles, dalawang kapeng 3-in-1,isang lata ng corned beef at isang lata ng meat loaf.

Batay sa pagtaya ng mga socialmedia users, hindi P250 ang halag ng relief goodf na kanilang tinanggap. Sa halip ay P120 hanggang P150 lamang.

Hindi pa kasama dito ang posibilidad na mas mababa ang presyo ng pagkakabili ng mga relief goods na nabanggit mula sa supplier ng kapitolyo.

Lumalabas na hindi bababa sa P100 ang halagang nawawala sa bawat bag ng relief goods na ipinamahagi ng kapitolyo.

Ang kalagayang ito ay nagpapatunay na ang kalamidad ay hindi natatapos sa paghupa ng baha, sa halip ay lalo itong lumulubha dahil may mga taong nagsasamantala ay umaagaw sa mga tulong na dapat matanggap ng mga mamamayang kanilang pinangakuan ng tapat na paglilingkod at ipagtatanggol.

Hindi biro ang kalagayang ito sapagkat ang katumbas nito ay isang pandarambong sa sambayanang napinsala ng kalamidad. Pero ngayon natin masusubukan kung ang mga lingkod bayan na nangako ng paglilingkod at pagtatanggol sa mamamayan ay maninindigan sa tama at may dignidad na pamamahala sa pamamagitan ng pagpapanagot sa mga taong sangkot sa pagsasamantala sa mamayang Bulakenyo.

Tingnan natin kung matitigas ang gulugod ng mga halal na opisyal sa Bulacan at kung mag-uulat ng tama ang mga pamahalaang lokal sa paggmit nuila ng calamity fund.